روز تولدم هیچکی یادش نبود تو گروه نوشتم ستاره ای بدرخشید ماه مجلس شد😅 خودشیفته پلاستیکی
در خوش بینانه ترین حالت ممکن رسیدم به نیمه دوم زندگی و خوب مطمینا تند تند سالهای پیش رو خواهد گذشت یادمه ۳۰سال پیش وقتی دختری ۱۶ساله بودم توی دفترچه کوچکی روز تولدم نوشتم از کجا امده ام امدنم بهر چه بود از همون موقع نرمال نبودم 🤭
میدونم نوشتن این خزعبلات فایده ای برای کسی نداره اما بنویسم برای خودم به یادگار
سال نو پیش رو در حالی شروع میکنم که خیلی چیزها برام تغییر کرده خوب امسال یه سال خاص بود سالی پر از تلخی و بی انصافیست البته خوب روزهای خوب هم داشت
من یاد گرفتم وقتی فردی با من هم نظر نیست واکنش نشون ندم و اوقات خودم وطرف مقابل رو تلخ نکنم و محترمانه کنار بیام
سالهاست اخبار روگوش نمیدم خیلی اتفاقات رو اتفاقی متوجه میشم
هنوز هرجا در حق کسی حس میکنم داره جفا میشم ناخوداگاه واکنش نشون میدم حتی اگر طرف خیلی بهم بدی کرده باشه
باید کمی بیشترهوای جسم و روحم رو داشته باشم و خودم رو دوست داشته باشم و اولویت اول زندگیم باشم همچنان در این زمینه میلنگم
هنوز افراطی حیوانات رو دوست دارم و توی دورهمی ها مسغول جمع کردن اضافه غذا برای هاپو وپیشی هستم
هنوز بچه کوچولوها منو میبینند بغل باز میکنن ومیپرن بغلم و اویزونم میشن
هنوز افرادی میتونند عصبانیم کنند و رودست میخورم وتوتله میفتم یادم باشه بیشتر تمرین کنم
بیشترین ورزش کردن زندگیم در سالی که گذشت بود
میزان نق زدنهام باید کمتر کنم نق نزدن جز محالات زندگیم شده
باید بیشتر کتاب بخونم
روحیه کمال طلبی ام داغوونم کرده یه اپسیلون بهترم اما مسافت زیادی مونده به ارامش برسم
برای مشکلات مالی و حقوق مالیم به شدت کم رو هستم و همیشه حقم زیر دست وپاست و تلاشی نمیکنم
هنوز موقع کار اورژانسی دست وپام از شدت استرس بی حس میشه که فاجعه باره
از خرید کردن لذت نمیبردم ونمیبرم متاسفانه والبته حداقل پیشرفتی که کردم عذاب وجدان نمیگیرم
عاشق طبیعتم
دوستهای افراطیم رو گذاشتم کنار دردناکه اما تحمل ندارم تعصب چشم ادم رو روی واقعیت میبنده
دیگه هیچکی رو از رو ظاهرش قضاوت نمیکنم خیلی دیدم باطن اباد وظاهر به ظاهر خراب وبالعکس
دلم برا همه تنگ میشه اما دوست ندارم معاشرت کنم
نمیدوونم هدف از اوردن من به این دنیا چی بوده قبلترها چقدر ترس وعذاب وجدان وحس خوب نبودن بنده خوب وکافی نبودن و...داشتم اما الان میبینم اون بالایی خیلی دلش بزرگتر از این حرفهاهست و شاید من رو بی دلیل نیاورده شاید هدفش همون جمع کردن چند تا استخوون واسه هاپوهایی باشه که به شدت هم ازشون میترسم
خودم روبغل میکنم و به خودم میگم ممنون که هستی با اونهمه سالهای سختی که پشت سر گذاشتی و دووم اوردی روزگار بروفق مرادت خواهد بود ارامش مهمان دلت و شاهد خوشبختی فرزندانت در پناه توکل بر خدا
این ارزوی قشنگ برای خودم وهمه شما دارم
دوستتون دارم هم شمایی که من رو میخونید هم دوستانی که روزانه میخونمتون فارغ از تمام اختلاف نظرهایی که ماههاست دیگه برام شده یه تفاوت سلیقه فقط