مامان فرشته های شیطون

امروز علائم انفلوانزا دارم من معمولا از اهالی خونه بیماری رو نمیگیرم علائم من با پرنسس کوچیکه فرق داره اما اون مدام عذرخواهی میکنه چون دیشب اومد کنار من خوابید .سردرد دارم و سرفه.امروز هم از ذوق اینکه کمرم بهتره و بعد از ۱۰روز تونستم کارهای خونه رو انجام بدم حسابی کار کردم و علائمم بدتر شد فعلا استامینوفن ۵۰۰خوردم و یه عالمه دم نوش ببینم بهتر میشم یا نه؟

خدا کنه خوب بشم چون روز جمعه باید برم واسه مراقبت از مادر .

جمله قشنگی که امروز خوندم براتون میزارم :

- به چه کسی می‌گویند "آدم امن"؟

- به کسی که وقتی جای زخم‌هایت را به او نشان دادی،

از آن پس، همه تلاشش را می‌کند که از آن سمت به تو آسیبی نرسد.

💬سیامک قاسمی

در پناه خدا باشید.

آرزوم برآورده شد هورااااا

امروز بچه موشه که تمام تله های ما رو به سخره گرفته بود و البته منم دعا میکردم تو تله چسب نیفته واقعا حیوون زجر میکشه .خلاصه دیدم داره زیر مبلها دالی کنان بازی میکنه با حضور من رفت توی خونه اش .بله خونه اش همون ورودی لوله پشت کولر ایستاده گوشه هال هست من اونجا رو درزهاش رو با پلاستیک گرفته بودم اما آقا خرگوش بازیگوش اون رو درآورده بود و من بی توجه بودم خلاصه رفت اونجا و من هم سریع با پلاستیک اون قسمت رو پوشوندم امروز عصر صدای خش خش می اومد و داشت تلاش می‌کرد پلاستیک رو بیرون بیاره و به همسر گفتم تو برو از بیرون چک کن ببین راه داره که گفت بعله اومده سرک کشیده خلاصه همسر خسته شد من اومدم چراغ های بالکن رو خاموش کردم خودم بالا سر درز ورودی لوله وایسادم بچه موش زود گول خورد تا اومد بیرون من درز رو بستم اونم پرید تو باغچه و یه سوراخ کوچولو پیدا کرد منم روی سوراخ رو با درب پلاستیکی بستم و روش خاک ریختم اگه به تونل های زیر زمینی آقا خرگوشه برسه که میرسه نمیدونم از کجا بیاد بیرون فعلا موقت از دستش خلاص شدم .خدا کنه بره پیش فک و فامیلش،و دست از سر من برداره.من دوست ندارم بلایی سرش بیارم.و عین فیلم‌ها حس میکنم موش،و خرگوش با هم تبانی کردن حالا خرگوش ما دشمن گربه هست و نمیزاره گربه بیاد تو حیاط پس یحتمل دوست موشه باید باشه.

خدا رو شکر یه دغدغه کم شد پرنسس اعظم دیشب بیمار بود و معده درد داشت و علتش هم نخوردن غذا بود این بچه گاهی فقط یه وعده غذا میخوره (کم خرجه )و بیشتر فتوسنتز میکنه انگار و با توپ و تشر بالاخره دیشب خودش غذا پخت و خورد و کمی نگرانی من کم شد مادر نیست که بداند.

پرنسس کوچیکه سرماخورده و در بستر بیماری هست بعد از افتادن در تله موش امروز موقع بخور دادن صورتش دستش،خورد به المنت دستگاه که آب توش بود و یه برق گرفتگی خفیف داشت که واقعا بخیر گذشت .چند روز پیش هم آقای همسر چیزی توی گلوش پرید که واقعا صحنه بسیار بدی بود و با تکرار چندین بار مانور هملیخ(همون دوتا مشت رو میزنیم زیر جناغ سینه)بهتر شد ولی کلی دخترا رو ترسوند و سه تاشون تا ساعتها حالشون بد بود .همون شب که همسر سربه سرم میزاشت میگفتم نباید نجاتت میدادمبنده خدا میگفت تو رو خدا بزار یادم بره.

الانم برم به مادر سر بزنم میشه هر وقت نصفه شب بیدارشدید برا من دعا کنید که دعای نیمه شبی رفع صد بلا بکند.

در پناه حق باشید.

سلام صبح سرد آخرین روزهای پاییز زیباتون بخیر.من که از کل پاییز به جز چند دورهمی بهره زیادی نبردم ولی باز خدا رو شکر.کمردرذ بهتر شده و بعد از یکهفته میتونم بدون درد زیاد غلت بزنم جای شکرش باقی هست .کلاس پیلاتس رو بوسیدم گذاشتم کنار.و باید قدم زدن آرووم رو جایگزینش کنم در چالش بدون شیرینی ۵۰درصد خوب عمل کردم باشد که پسرفت نکنم

اما آنچه این روزها ذهنم رو درگیر کرده موش،کوچولوی هست که چند روزه مهمون ناخونده ما شده .اینکه از کجا اومده و چطوری سر از خونه ما درآورده خدا عالمه .کلا خونه ما مامن امنی هست که هر چند وقت یکبار مهمون ناخوانده ای میاد و ما هم عاشق دموکراسی و رعایت حقوق همه جک و جونورها از مار و قورباغه و مارمولک گرفته تا سگ و گربه و آقا خرگوشه.و حالا هم بچه موشه .و مصداق شعر یه روزی یه آقا خرگوشه رفت دنبال بچه موشه....

خلاصه با رویت بچه موش که به قول شاهزاده خانمهای خونه ما خیلی ناز و کوچولو هست عین موش سرآشپز هست و اصلا خوبی دستپخت شاهزاده اعظم بخاطر همین بچه موش هست از ما قول گرفتن که مسالمت آمیز بچه موش رو گیر بندازیم و اصلا عین حیوون خونگی تربیتش کنیم من هم چون خودم دقیقا در دوران گذشته همین تفکرات رو داشتم و درکشون میکردم چیزی نگفتم .دو سه روز این موش کوچولو رو رویت نکردیم تا دیروز داشتم توی اتاق روی صندلی نماز میخوندم که گوشه دیوار چیزی حرکت کرد همسر رو صدا زدم و ایشون هم خواست جنتلمن وار موش،رو در حضور پرنسس کوچیکه دستگیر کنه که موشه پرید توی کمد دیواری اونقدر هم کوچولو بود که راحت از درز در رفت داخل و جستجوی همسر بی نتیجه ماند و یه عالمه وسیله هم از کمد دیواری بیرون آورد و بازار شامی شد که نگو و نپرس.همسر هم یه مقوای بزرگ پیدا کرد و روی مقوا رو کاملا با چسب مخصوص تله موش،پوشوند روی چسب ها هم پفک گذاشت و در اتاق رو بستیم و از زیر در مقوا رو گذاشت و کاملا درز رو مسدود کرد.که هیچ راه فراری نباشه چند لحظه بعد صدای جیغ بچه موش واره ای به گوشمون رسید من و پرنسس کوچیکه دویدیم سمت تله موش ولی دیدیم موشی در کار نیست و همسر داره اذیت میکنه غروب بود که صدای سروصدای دخترا بلند شد و پرنسس خانوم حواسش نبود با کله رفته بود توی چسب و به تله افتاده بود و با کمک پرنسس اوسط که اونم کلی چسب چسبی شده بود نجات پیدا کرده و غرغرانه توی حموم داشتند چسب ها رو از دست و پاشون پاک میکردن و ما هم بهشون خندیدیم و همسر کمی غرولند کرد چون جای موش دختراش به تله افتاده بودن و احتمالا از اینهمه حواس جمعی بچه موشه و حواس پرتی بچه های خودش حرص میخورد .و به بابای موشه حسودی می‌کرد. البته دوباره تله موش رو کار گذاشت.شب ما رفتیم خونه بابا و برگشتنی دخترها گفتن موشه اومده بیرون واینکه چطوری اومده خدا عالمه حالا با تبانی بوده یا اینکه خودش فهرمان پرش بوده و خلاصه رفته بود توی اشپزخونه من پیداش کردم اما میگ میگ وار در رفت و تا الان مفقودالمکان هست.اینم از سرگرمی جدید ما در این وانفسای روزگار.

کل خونه بخاطر بچه موشه بهم ریخته شده چند ماه پیش یه موش کوچولوی دیگه بود توی حیاط که ما کاریش نداشتیم پرنسس کوچیکه میگه این همونه .میگم مادر جون اون الان برا خودش خانوم موشه یا آقا موشه ای شده شاید بچه اش باشه که مامانش قصه بچگیش و شیطنتهاش،رو براش گفته اینم اومده خونه ما ببینه واقعا ما به حقوق موشک ها احترام میزاریم یا نه؟

پی نوشت :دیشب دختر دومی اعتراض می‌کرد که توی وبلاگت به آبجی کوچیکه میگی پرنسس و من اسمم دختر عنکبوتی هست و یا دختر وسطی از این به بعد اسماشون رو شاهزاده یا پرنسس اعظم و اوسط و کوچیکه (اصغر )میزارم باشد که عدالت رعایت شود تا اسم‌های مناسب دیگری براشون پیدا کنم.این شاهزاده هم از بس سریال کره ای از شبکه تماشا می بینیم ملکه ذهنم شده.

آرزو میکنم این بچه موشه خودش بره بیرون و بازیگوشی رو تموم کنه . اینقدر کوچولو هست که دلم نمیخواد به خشونت متوسل بشیم.

در پناه خدا باشید

پریشب اونقدر اوضاع کمرم بد بود که با کمک همسر و دخترها هم از جام نمیتونستم بلند بشم بدنم در یه انقباض بی سابقه ای رفته بود حتی نمیتونستم سرجام پهلو به پهلو بشم هر چقدر از حس بدش بگم کم گفتم اما با خودم گفتم بی خیال اینم میگذره شب سختی بود ولی گذشت خدا برای هیچکی پیش نیاره و ..

به دخترا گفتم برید پایه زیر تخت تک نفره رو بیارن تو هال بندگان خدا آوردن و باخنده گفتن مامان کمرت خوب نشد کمر ما رو هم داغون کردی و عذاب وجدانش هنوز باهامه بنظرم باید صبر میکردم همسر میومد کمکشون.خودم از اینکارا زیاد انجام دادم که الانم به این روز افتادم.باید حواسم به سلامتیشون باشه

پروسه گرفتن نوبت از متخصص در این آخر دنیا خیلی زمان بره.ولی انجامش دادم و با همسر راهی شدیم دخترا هم اومدن چون شهر بغلیمون بود دکتر که من رو دید دوباره ام ار ای نوشت و گفت ریسک بزرگی بوده با این وضعیت رفتی پیلاتس.و کلی توصیه کرد اخرش،گفت بهتر نشدی برو عمل کن که اونم البته یه عالمه رعایت داره.و فعلا دوماه استراحت با این وضع گردن وکمر برام تجویز کرد.و البته واقعا برای اینکه نمیتونم پیلاتس برم ناراحتم تنها ورزشی که میشد انجام داد .شهرمون استخر هم نداره که برم تو آب راه برم.و عملا من دارم به یک شی تبدیل میشم که واسه دکوری هم خوب نیستم.خیلی نق زدم .میدونم با این وضعیت نمیتونم برم از مادر مراقبت کنم اما چاره چیه باید برم فقط،به حرفهای بقیه بی توجه باشم و البته مراقب خودم باشم.بعضی چیزها رو نمیشه گفت نمیشه نوشت فقط میتونی به خدا بگی و کمی سبک بشی.چند روز پیش توی دورهمی یکی از آشناها که بچه کوچیک داشت با حسرت میگفت خوش به حالت راحتی و ...من حالش،رو درک میکردم اما من کجا و اون کجا.من باهمین بچه های کوچک بدون امکانات روزی ۸ساعت برای اولین نیازهای زندگی میدویدم و...و البته او هم به سن من برسد فرزندانش بزرگ شده اند و ...

بماند شاید او هم رنج های پنهانی دارد که من بی خبرم.

زندگی معمولا بدون رنج و سختی وجود نداره یا اولش سخته یا آخرش.آسیاب به نوبته .این چیزیه که در نیم قرن زندگی تجربه کرده ام.اما خوبیش اینه میگذره هدف نقشیست که از ما به جا میمونه.و البته اگه حواسمون به لذت‌های کوچیک نباشه حس میکنیم همه اش،سخت بوده (براستی انسان ناسپاس هست)

مهربان‌تر صبورتر دلسوزتر بودن رو که تمرین کنیم از پسش برمیایم.کوتاه بیایم .

از امروز سعی میکنم با خودم کنار بیام من ورژن خاص خودم هستم و مسلما نواقصات زیادی دارم باید رفعشون کنم و تا اونجایی که توان دارم برای رسیدن به اهدافم تلاش،کنم اما باید از مسیر لذت ببرم.کاری که در حرف زدن آسون و در عمل سخته.

در پناه خدا باشید.

بنا به درخواست زن داداشم شیفتهامون تعویض کردیم من از عصر جمعه میرم تا عصر شنبه پیش مادر و این هفته که همینکار کردم مادر عجیب و غریب بیش،فعال بودند یعنی تا صبح نخوابید و بین اتاق و هال در رفت و آمد بود منم به دنبالش نزدیک اذان صبح خوابش برد منم فقط نماز خوندم غش کردم ساعت ۸بیداررشدم به همسر پیام دادم نون بیار اومد با هم صبحونه خوردیم مادر بیدار شد بهش صبحونه دادم و بهش پیشنهاد دادم بریم خونمون و عجیب قبول کرد اما اومدن خونه ما همان و بی قراری همان .براش آلبوم آوردم دوتا عکس دید گذاشت کنار گفت حوصله ندارم من سریع زرشک پلو با مرغ گذاشتم اون وسطا میدیدم نیستش رفته بود توی بالکن و مثل یه دختر بازیگوش گوگولی کم کم رفته بود توی حیاط و در حیاط باز کرده بود میترسیدم بره تو کوچه .اصرار داشت برگرده خونه یا بره پیش خواهر که خونه اش تو کوچه ماست منم زیر غذا رو کم کردم لنگ لنگان بردمش پیش خواهر که بنده خدا مشغول کار بود و داشت لباس می‌شست گفت بزار یه ساعت بمونه تو برو غذات رو حاضر کن خودم میارمش،.خدا خیرش،بده غذام که حاضر شد دختر کوچیکه و همسر هم برگشتند که خواهر ومامان رسیدن .ناهار که خوردیم توی حیاط جا انداختم و یه کم نشستیم خواهر پیشنهاد داد بریم پیش عموی بزرگمون که تنها عضو باقیمونده از برادران بابا در ایران هست یعنی یه عمو دیگه هم هست ایشون اون ور آب هست و بعد رفتیم یه نیم ساعت پیش عمو که کلی گریه کرد و همزمان خوشحال شد .بعد اومدیم خونه بابا من یه ساعت اضافه موندم و برگشتم اما از دیروز تا الان کمردردم عجیب و غریب برگشته و دیشب به زور رفتم کلاس پیلاتس و امروز هم درد داره بیشتر میشه.تا امشب بهش فرصت میدم بهتر نشد دیگه باید راهی دکتر بشم .خدا کنه خودش کم کم آروم بشه .نمیدونم دردهای قبلی رو یادم رفته یا طاقتم کمتر شده ایندفعه چرا درده بیشتره نمیدونم. در پناه خدا آروم و سلامت ،شاد و ثروتمند باشید.

اما سومین دورهمی بدون پدر

دیروز قرار بود ساعت چهار ونیم همه با پیامک ارسالی از لیدر دورهمی بریم ویلای داداش ؛و البته چون شب شهادت بود قرار شد سفره هم بندازن و زیارت عاشورا خونده بشه ،که ما تا رسیدیم شد ۷که متوجه دلخوری بقیه که زود اومده بودند شدیم که حق داشتند و ایندفعه مقصر دیر رفتن ما اینجانب بود که بی‌موقع خوابیدم و به تبعیت همسر ریلکسانه آماده شدم آی همسر حرص خورد چون عشقش،دورهمی و والیبال بازی کردنهاما چون من معطل کرده بودم کفری شده بود و حسابی حالش گرفته بود (دوستان قدیمی یادتونه سر رسیدن به قطار و هواپیما اشک ما رو درمیورد از ریلکسی)گفت اصلا حرف نزن تا برسیم ولی وسط،راه شروع کرد حرف زدن گفتم من اجازه ندارم جواب بدم خودت گفتی که خندید و تمام.دخترها هم طبق معمول خونه موندن.

خوب خدا رو شکر دوتا ماشین بعد ما اومدن کمی دیر اومدن ما کمرنگ شد و هر کی هر چی تونسته بود آورده بود زن داداشا معمولا چون خونه دارند هنرمند تر هستند یکی اشترودل های بسیار خوش آب رنگ و خوشمزه ای پخته بود تعدادی نون شیرینی همون یوخه محلی پخته بودند و بساط شله زرد و ساندویچ مرغ و نخود گرم جنوبی و لگیمات و حلوا هم گرم بود و ما تنبل ها هم شکلات و ویفر و بیسکویت و حتی لواشک هم آورده بودیم همسر زیارت عاشورای دلنشینی خوند و واقعا جای خالی بابا خیلی تو ذوقم می زد و حالم دگرگون بود بعد از مراسم و پذیرایی خانمها و آقایون والیبالیست رفتند پی بازی تو زمین ما هم پیر وپاتالها رفتیم خونه باغ بغلی عیادت دختر عمو .

خواهرزاده و برادرزاده هم به امید اینکه باهاشون برم کنار دریا اومدند من زودتر از بقیه بلند شدم و با این دوتا دختر ۱۱ساله سرتق راهی کنار دریا شدیم و چون بدجنسی نمی خواستند بچه های دیگه با ما راهی بشن و اصرار من هم فایده نداشت مجبور شدیم به جای یه راه صاف از پشت خونه باغ داداش،که پر از علف بود و تاریک با مشقت طی طریق نموده و با هر قدم یه جیغ میزدن و یه زهرمار از بنده تحویل میگرفتن و توبه کردن که کاش کل بچه ها اومده بودند باهاشون ولی از این راه ترسناک نمی رفتند .باشد که خودخواه نباشند که میدونم اصلا تاثیری نداره هفته بعد آش همان آش هست و...‌

خلاصه رفتیم کنار دریا هوا عالی ستاره ها درخشان دریا در نهایت آرامش و جز صدای هیاهوی والیبالیست ها هیچ صدای در این روستای ساحلی شنیده نمی شد اگه این دو تا دختر وروجک کل کل نمی‌کردند که بهم خیلی خوش،می‌گذشت بعد که برگشتیم تازه بقیه بچه ها اومدن که عمه بیا بریم خاله تو رو خدا ما رو ببر .کمی استراحت کردم گفتم میام به شرط اینکه اونجا بزارین من بشینم قرآنم رو بخونم دو جز قرآن برای بابای دوستم برداشته بودم که فرصت نشده بود بخونم و دوهفته گذشته بود خلاصه با تعدادی بچه قد ونیم قد لنگ لنگان دوباره رفتم که دیگه دریا عقب نشینی کرده بود اونا بازی کردن و رفتن تو ساحل و سن بازی منم قرآنم رو خوندم و برگشتیم

تیم همسر حسابی بازی های رو پشت سر هم برده بودند و بساط کری خوانی و کل کل داغ بود و البته هلاک بودن از خستگی ،علی رغم اصرار بقیه ما زودتر برگشتیم با کوله ای از خوراکی نذری و بقیه موندند که انگار مافیا هم بازی نکرده بودن و نیم ساعت بعد از ما بقیه هم برگشته بودند.

خدا رو هزاران بار شکر برای جمع شدن دوباره مون .

یکی از چیزهای که در دورهمی اذیتمان میکنه کلافگی مادر هست که عشق این دورهمی ها بود اما الان زود خسته میشه و بهونه رفتن میگیره. و آرووم و قرار نداره.

در پناه خدای مهربان سالم و سربلند باشید و روح همه مسافران آسمانی در آرامش و شادی باشه.

سلام صبحتون بخیر و شادی .یه سلام ویژه به همه دختران مجازی قشنگم این پست واسه شماست و پست دورهمی دیشب خانوادگی رو بعدا مینویسم اگه به سرنوشت سفرنامه ها دچار نشه .

از اینکه همه تون دارید کم کم سر وسامان میگیرید خوشحالم خدا رو هزاران بار شکر از پس چالش ها بر میاین کلی ذوق زده ام .خوب با پند واندرزهای خاله خانوم چطورین ؟هر کی هر چی تو دلش بهم گفته خودشه(شوخی)

بنده با همه تون دوستم و از هیچکی دلخور نیستم پس هر وقت دوست دارید بهم سر بزنید و کامنت بزارید .و فقط عشقولای خاله از کلمات پاستوریزه استفاده بنمایید عین روژین .هیچکی حسودی ننماید لطفا این دخترمون خیلی مودبانه حرف میزنه و آی عشق میکنم یعنی در اوج عصبانیت هم مودبه خوب خیلی خوبه.خوب همه تون یه عالمه چیزای خوب دارید اونم مهربونی و خوش قلبیتونه و ذات خوبتون هست و اینکه هوای هم رو دارید .و نگران هم میشید تو سختی ها به همدیگه کمک می کنید و این عالیه

خوب عزیزان من هوا سرده لطفا حواستون به سلامتی تون باشه لباس‌های مناسب بپوشید که نه سرما بخورید نه .....بقیه اش خودتون حدس بزنید

خوب خاله خانومتون در حال تبدیل شدن به بادکنک هست و عین قحطی زده ها غذا میخوره اونم چیزای ناسالم و این خیلی بده میدونین چیه ؟کافیه در ذهنم یکی رو انتقاد کنم و چنان در معرض اون انتقاد قرار میگیرم که خدا میدونه .مثلا تو دلم بگم وای فلانی چقدر بی ملاحظه میخوره .همین کافیه دیگه .باور کنید باید ذهنم رو از این خباثت های پلید پاک کنم باشد که رستگار شوم.

از احوالات کمر و گردن و...پرسیدید ممنونم که حواستون به سلامتی من هست اما بعد از تنبلی ذاتی هر انسان دومین عامل نبود امکانات هست (دلیل محکمه پسندیست)به زور کلاس پیلاتسی یافته و خدا رو شکر به دعای شما مشغولیم ببینیم چه شود؟

از احوالات دختران خانه پرس و جو شدید با مامان هلی کوپتری که داره به پهپاد تبدیل میشه دست و پنجه نرم می‌کنند. و البته جز دختر کوچیکه که در حال رفتن به مدرسه هست و فعالیتهاش مشهوده اون دوتا در حال رایزنی و ارزیابی خودشون هستند اما نمیدونم اگه مذاکرات ایران و آژانس نتیجه اش مشخص شده نتایج تلاش‌های این دو پرنسس خانه ما هم مشخص خواهد شد باشد که یدفعه یه پیشرفت چشمگیری کنند و و محکم این موفقیت رو بکوبند توی سر بنده که با کمال میل استقبال میکنم حتی اگه ضربه مغزی بشوم

آهان دوستی نوشته گشنشه چی بخوره که خوش تیپ هم بمونه خاله جان کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی. بنده یک سوم وزن مبارکم در شکم خندق بلا جمع شده پس اگه به نصایح من باشه میگم خاله جان خوش به حالت که اینقدر اراده ات قوی هست که میتونی نخوری البته بماند بنده در زمان مجردی لاغر بودمی و بعد از مادر شدن فربه گشتمی.و البته اصلا هم تنبلی و عشق به شیرینی دلیلش نیست

در مورد مهربونی بنده آواز دهل شنیدن از دور خوش است کافیست با خانواده بنده مراوده داشته باشید تا بدانید و آگاه باشید که چقدر خوش اخلاقم اما باور کنید عزیزانم عیب از آنهاست بنده بی نقصیرم

در راستای آنکه بنده مادر شوهر نمی‌شوم به اذیت عروس خواهر مشغولم که نوه خاله جانم می باشد چون خواهرم اصلا بلد نیست مادر شوهر باشه و متاسفانه عروس رو اذیت که نمیکنه همه کاری واسه شون انجام میده این چه وضعشه ؟ بنابر این بنده بعضی وقتها این وظیفه خطیر را بعهده گرفته تا عروس کمبودی احساس ننماید که مادر شوهر واقعی ندارد (البته شوخی میکنم )

خوب دیگه یادم نمیاد چی پرسیده بودید بگذارید به حساب کهولت سن که حافظه ام یاری نمی‌کند واقعا فکر کردید من سنم بالاست واقعا که؟بنده دیشب با همسن وسالانم که بزرگترین‌ اونها ۱۱ساله بود کنار دریا قدم زدیم هی باهم قهر وآشتی کردیم

خوب دخترای گلم همه تون رو به خدای مهربون می‌سپارم مهربان بمانید و خوش قلب و قدر لحظه لحظه زندگیتون رو بدونید و از همین لحظه طوری زندگی کنید که اگه چند سال دیگه به این فکر کنید که چطور زندگی کردم ؟به خودتون افتخار کنید .حواستون به خوبیهاتون باشه.دوستتتون دارم .قربون شما خاله خانوم

امروز که داشتم ناهار درست میکردم و ماهی هایی که آقای همسایه برامون آورده بود از صید خودش،و ته دلم برای این مهربونی و مرام قدیمی جنوبی‌ها ازش تشکر میکردم و آرزوی روزی فراوان براش میکردم (قدیمها ماهیگیران از صیدشون برا همسایه و اقوام می‌فرستادند و این رسم خیلی دیگه مرسوم نیست وقتی بچه بودم خیلی اتفاق می افتاد).

خلاصه داشتم غذا می پختم توی آشپزخونه و وقتی از یخچال خونمون( که عمرش، از سن زندگی مشترکمون هم بیشتره چون همسر با حقوق سربازیش اون رو قبل عقدمون خریده فکر کنم بنده خدا کل حقوقش،رو جمع کرده یه جا داده اون رو خریده )که تو آشپزخونه به قول امروزی‌ها کثیف قرار داره داشتم رب رو در می آوردم خندیدم.به چی؟به اینکه آشپزخونه کثیف ما از آشپزخونه تمیزمون بسیار تمیز تر هست چند سال پیش در اقدامی جوگیرانه سقف حیاط خلوت رو گرفتیم سقف کاذب زدیم و سرامیک کلی خرج و گذاشتن سینک و..و بعدش چند صباحی اونجا آشپزی کردم و عین بچه ای که از اسباب بازیش خسته میشه دوباره برگشتم توی آشپزخونه قبلی آشپزی کردن الحمدولله الان دیگه نمیتونم از این فکرهای جوگیرانه داشته باشم به لطف تورم همینکه میشه غذایی پخت خدا رو شاکریم و دست مسئولین رو میبوسیم(خانمها منظورمه)که باعث شدن الکی خودمون رو به دردسر نندازیم.دعای خیر ما پشت سرشون

خوب ما رشته پلو وماهی پختم پرنسس های منزل که از خواب ملوکانه خرس قطبی وارشون بیدار شدن غر غر کنان از بوی ماهی پخش،شده شاکی بودن .بشکنه این دست که نمک نداره .جاتون خالی من که عشقولانه ناهارم رو خوردم و لذت بردم اونا رو نمیدونم ولی ناهار رو خوردند.حالا یا از ترس یا از گرسنگی خدا میدونه

آهان در راستای جمع شدن خانواده( الکی ميگما ) با تلویزیون آشتی کرده و سریال دختر امپراطور رو تقریبا کامل دیدیم بعد از سریال دختر کوچیکه میگه مامان کی میخوای واقعیت رو به من بگی که خانواده واقعیم کجا هستند ؟می خندم میگم مادر جان من رو چطور شناختی؟کلا یه راز هم ندارم اصلا میتونم بیشتر از دو دقیقه پنهان‌کاری کنم(خداییش،برای بقیه انسان بسیار رازداری هستم میشه ۹۸درصد بهم اعتماد کرد اما خودم چیز پنهانی تقریبا ندارم)

سریع همه چی رو لو میدم تازه حالا فکر کن من مامان واقعیت نباشم مسلما مامان خیالیت شاهزاده که نیست حتما یکی از این بی خانمانهای بیچاره بوده بچه اش رو گذاشته و رفته

و اینچنین بود که رویای شاهزاده بودن دختر کوچیکه ناجوانمردانه توسط من به کابوس تبدیل شد .امشب هم با دوستاش رفت بیرون و بعد از جرزنی با پدرش که زود برگرده با یکساعت تاخیر برگشت .

شبتون آرووم دلتون خوش نگاه خدای مهربون به زندگی تون باشه‌در پناه حق باشید.

همکارم که هم اتاقیم بود پیام داده سلام خوبی اوضاع کمر ؛گردن ،.... چطوره ؟میخواستم بنویسم کل اعضا و جوارح بنده سلام دارن خدمتشون وهرکدوم ساز خودشون رو می زنند والله منم نوشتم خدا رو شکر کج دار مریز می‌سازیم.

بنده بالاخره یه کلاس پیلاتس با مربی مورد علاقه ام رو کشف کرده و قراره امروز جلسه دوم برم جای باشگاهش رو دوست ندارم ولی بخاطر مربی میرم چون کاربلده.زن داداشم هم باهام میاد چون اونم جدیدا کمردرد داره.چقد شایع شده یکی از دلایلش واسه آدمای غیر شاغل ورزش نکردن اصولی هست یعنی طرف ۲۰سال یه نرمش هم نکرده یهووو جو میگیره میره باشگاه بدنسازی و خیلی ها آسیب می بینند .هر چی هم بگی فایده نداره تا وقتی خودشون بیفتن تو چاه.از ماگفتن بود

هوا که سرد شده به طرز عجیبی دل کندن از پتو سخت شده و آدم دلش میخواد عین خرس بخوابه و پا نشه .آی تنبلی می چسبه ولی خوب باید پاشم تا اون حس مفید بودنه که عمری آویزونمه رو اغنا کنم.

یکی از دخترا چند وقت پیش پرسید اگه میتونستی یه موجود دیگه باشی دوست داشتی چی باشی فوری گفتم عقاب حالا چرا عقاب ؟

همیشه دوست داشتم بدونم پشت کوههای خونمون چه طبیعتی هست اگه عقاب باشم میتونم برم بالا و همه جا رو ببینم.

دختر کوچیکه داشت تاریخ میخوند و این قسمت جالب بود انسانهای نخستین در ابتدا نمی تونستند حرف بزنند و کم کم تکامل پیدا کردند و...منم گفتم خوب پس انتظار میره در راستای پیشرفت انسان احتمالا بتونیم بعدا خودمون پرواز کنیم .آخ چه خوب میشه .

یکی از فانتزیام برای بعد مرگ اینه روح آزاد میشه و میشه به همه جای دنیا سرک کشید آخی برم جنگل‌های آفریقا رو ببینم و یواشکی یه دستی رو سر شیرها بکشم و بعد برم استرالیا بچه کانگوروها رو ناز کنم .یه سر برم جزیزه پرنس ادوارد و وسط سبزه ها و گلها غلت بزنم .اصلا روح میتونه غلت بزنه .حتما میتونه. یه سر هم برم به زیر دریا و ماهی ها رو قلقلک بدم.چه روح سرگردانی بشم من.

حیف که حوصله آدما ندارم وگرنه یه کم میترسوندمشون بد نبود

روح من وروجک خواهد بود البته اگه بتونم از دست فرشته ها قصر در برم.بلیط هواپیما و گشتن دور دنیا که خیلی سخته حداقل بعد مردن بزار بریم بچرخیم خدا جون باشه ممنونم ازت.

کم کارترین وسیله خانگی در خونه ما بعد از اسنک ساز محترم بخاری هست اوایل که اومده بودیم توی این خونه چون دوربرمون هیچ خونه دیگه نبود یعنی رسما در آخرین نقطه شهر که کوه هم هست ساکن بودیم از آذز تا بهمن ماه بسیار سرد بود یعنی توی خونه سردتر بیرون بود پس ما هم یه بخاری گازی گنده خریدیم بچه ها هم کوچیکتر بودن و زود به زود سرما میخوردن .اما الان خوب پشت خونه ما ۴تا کوچه جدید هست و از سه طرف هم ساختمون توسط خونه های دیگه محافظت میشه و بعد ازاینکه سقف حیاط خلوت هم گرفته شد عملا سالی یکی دو روز بخاری بیشتر روشن نمیشه القصه پریشب که یهو ما از وسط تابستون پریدیم به وسط زمستون یعنی شب قبلش پنکه روشن بود و شب بعد هوا خیلی سرد بود که دلمون بخاری خواست اما چون میز و آورده بودیم کنارش باید جابه جا میشدو دیشب که هوا حسابی سرد بود خواستم بخاری روشن کنم دختر اندیشمند فرمودن مامان درزها رو بپوشون بخاری لازم نمیشه و من فقط یه پتو گذاشتم پشت در هال و افاقه کرد و بدین ترتیب اگه دیشب مصرف گاز کشور کم شده بخاطر بخاری ما بوده که روشن نشده

البته صبح همسر کلی به اون پتو خندید و گفت خیلی تاثیرگذار بوده و من ساده هم خوشحال که از تدبیر من تعریف میکنه و در ادامه فهمیدم دستم انداخته .بشکنه این دست که نمک نداره

همون پریشب در گروه خواهران پیام دادم که از فردا رژیم بگیریم و کلی موعظه و بعد خودم دیروز در اقدامی جهادی به جای ۱۲۰۰کالری با تقلبی ۱۸۰۰تا مصرف کردم یعنی روزهای قبل رژیم من بیشتر از ۱۴۰۰تا نمیخوردم خدا رو شکر خواهرا پیگیر نشدن و گرنه تا آخر سال به جای کم کردن من چند کیلو اضاف میکردم.اینم از تصمیم کبرای من.

هوای سرد این روزها رو دوست دارم چون خیلی کم پیش،میاد بچه که بودیم هوا خیلی سردتر بود حداقل سه ماه هوای کمی سرد داشتیم الان رسیده به تعداد انگشتان دست.

میرم تو سایت دیوار آپارتمانهای شیراز رو نگاه میکنم و میگم بالاخره یکیتون مال من میشید که ۶ماه اول سال از گرما به شما پناه بیارم اگه هوامون خوب بود یه قدم هم از شهرمون دور نمی‌شدم من با شلوغی و ترافیک اصلا میانه خوبی ندارم .آهان من با تمام دار وندارم میتونم الان برم بیرون شهر شیراز به آپارتمان ۶۰متری بخرم ولی چون اپارتمانهای ۱۱۰متری دوست دارم اونم توی شهر فقط میرم تو آگهی ها اونا رو نگاه میکنم والله نمیشه خرید نگاه که میتونم بکنم اصلا چرا نشه خرید میشه.منتظرم فقط،در خزانه غیب خدا شل بشه و چند وقته دیگه بیام بگم اه دیدید خریدمش. دارم خدا رو تو آمپاس قرار میدم حالا ۵میلیارد پولی هست واسه تو نیست باور کن زودی بفرست باشه فدات.هنوز اون فانتزیم سرجاشه اون فامیل پولدار خارجکی که برام ارث گذاشته معلومه زیاد فیلم و کتاب تخیلی خوندم .سلامت باشیدو شاد و ثروتمند در پناه یگانه خالق هستی.

بدترین کاری که تا حالا در حق کسی انجام دادیم چی بوده؟ دارم تو ذهنم مرور میکنم بدترین کار که از روی لجبازی انجام دادم چی بوده؟میخوام خودم رو به چالش بکشونم. خوب بیاین دوره زندگیم رو به ۵تا ده ساله تقسیم کنم وای واقعا سنم رفته بالا .قبول نیست من دوست دارم هنوز ۳۰ساله باشم آه. واقعیت رو بپذیرم چاره ای نیست سن یه عدده بابا من هنوز خیلی جووونم نشون به اون نشون که ده دقیقه راه میرم خسته میشم

ده سال اول: از صفر تا ده سالگی : دارم فکر میکنم هیچی یادم نمیاد تو مدرسه معمولا کاری به کار کسی نداشتم ولی به من کار داشتند دوبار ناحق کتک خوردم می بخشمشون ای بابا من یه مثبت نچسب بودم

ده سال دوم:اعتراف میکنم یه بار یه نوار کاست شکیلا رو بریدم تا داداشم که یواشکی گوش میداد گوش،نده خودمم عاشق صداش،بودم چی میخوند حالا شاه مردان علی نور یزدان علی .فکر میکردم یه گناه بزرگه که داداشم که از من ۴سال بزرگتر بود داره صدای یه زن رو گوش میده فکر کن من ۱۱سالم بوده اون ۱۵

آهان سربه سر زن داداشم هم زیاد میزاشتم من اول راهنمایی بودم و اذیتش میکردم و معمولا با هم قال مقال داشتیم الان خیلی همدیگه رو دوست داریم اختلاف سنی مون هم همون ۴سال از من بزرگتر بود من ۱۳ با یه دختر ۱۶ساله وای الان از ضایع بودن خودم خنده ام میگیره.

ده سال سوم :تو دانشگاه بی آزار بودم اما سر خوابیدن مکافات داشتم من دانشجو پرستاری بودم خوب شبکاری زیاد داشتیم وقتی ب میگشتم خسته بودم اگه یکی پچ پچ می‌کرد دیگه بدبخت بود از بس من بدخلقی میکردم خوابم خیلی سبک بود و مزخرف هنوز هم اتاقی هام یادشونه و بنده خجالت زده ام. آهان یکی از بدترین اخلاقام با خواهرام این بود که میگن بهشون گیر میدادم به نحوه لباس،پوشیدنشون و البته خودم زیاد یادم نیست شاید به عمد آز یاد بردم اما همینجا ازشون عذرخواهی میکنم ببخشید .حالا فکر نکنید چی میپوشیدن مثلا مانتو سفید .تباه بودم میدونم اعتراف میکنم شما حق دارید من رو هر چی دوست دارید در ذهنتون یاد کنید ولی به زبون نیارید

بیشتر بدیهام از این زبون بوده که باعث اذیت می‌شده کلا مرد عمل نبودم و واقعا یهویی میگفتم خدا کنه قصد ونیت بدی پشتش،نبوده باشه.

توی این دوره ۵سال از مادر بودن گذشته بوده و بخاطر خستگی خیلی رنجور بودم واصلا دلم نمیخواد چیزی بگم فقط،باید برم تو اتاق یه کارهای بدم فکر کنم.

ده سال چهارم :احتمالا مامان هلی کوپتری بودنم باعث اذیت شده .مخاطب خاص خاموش،روشن شو و هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو مادر جان

ده سال پنجم که هنوز دوسال واندی مونده تموم بشه هم ذهنم داره مقدس بازی در میاره اما این زود رنج بودن و هر جی سر زبونم میومد میگفتم گناه کمی نیست باید روی تاب آوریم بیشتر کار کنم.به قول همسر ماهی رو هر وقت از آب بگیری میمیره

یادم باشه مواظب نگاهم و رفتارم باشم آهان چند مورد دیگه یادم اومد اما سانسور میکنم که خدا ستار العیوبه خدایا به بزرگیت کمکم کن تا هر چه دانسته و نادانسته در حق بقیه کوتاهی کرده ام جبران کنم و کمکم کن از این به بعد حواسم به نگاهم کلامم رفتارم باشه آمین

نوشته قبلیم رو خوندید نوشته بودم مدتهاست مهمانداری نکردم در یک اقدام انتحاری به خاطر تولد خواهر دعوتش کردم ناهار خونمون و به بقیه خواهرها و مادر هم گفتم اومدند دورهمی خوبی بود ناهار هم ساده با قلیه میگو و برنج و سالاد و ....و جای پدر بسیار خالی بود موقع غذا درست کردن زمزمه میکردم بابا تو هم دعوتی حتما بیا.

مهمونیهای ما بی تشریفاته .تا غروب موندن و رفتن ومن با وجود کمردرد حالم خیلی خوب بود

و اما دورهمی که بالاخره مزه دورهمی داد هم خدا رو شکر دیشب برگزار شد تا ساعت ۱۲والیبال بازی کردن و وسطش رعد وبرق قطع یکساعته برق و خلاصه خوب بود دخترا نیومدن به جاش،تو خونه چادر زده بودن و بهشون حسابی خوش،گذشته بود ا

لهی بساط دورهمیمون ماندگار باشه و این نشونه این میشه که هنوز حواسمون به همدیگه هست علیرغم تفاوتهای بسیار و غرولندهای حاشیه این دورهمی ها

دیروز ۱۰سال از سفر آسمونی عزیز ۱۷ساله مون گذشت اگه بود الان ۲۷سال داشت و حتما ازدواج کرده بود پسر خوش تیپ و بسیار خوش سیمامون که غروب سرد پاییز ۹۳ قربانی یه جاده نا ایمن و یه موتورسوار معتاد شد و......با همسر دیروز صبح یه ساعت رفتیم کنار مزارش که بابام هم کنارش هست و گل داوودی سفید گذاشتم و کلی خلوت کردم من دوست دارم وقتی برم که هیچکی تو آرامستان نباشه .دیشب هم آخر وقت همسر من و مامان رو رسوند و خودش رفت خونه.مادر نخوابید و تقریبا بی قرار بود صبح هم بهش،صبحونه دادم و کابینت‌هاش،رو مرتب کردم و بعد هم ناهار و مرتب کردن آشپزخونه و مرتب کردن کمد لباس‌های مادر.تقریبا ۱۶ساعت من ومادر با هم بودیم و هیچکی نیومد فرصت خوبی بود خیلی از کارهاش رو سر وسامان دادم مخصوصا تختش،رو.

مادر یه سوال رو بارها میپرسه و بعضی وقتها هم اونقدر هوشیاره که تعجب می‌کنم. خدا بهش سلامتی بده.که بتونه با نبود پدر کنار بیاد.

شب جمعه هست به یاد همه مسافران آسمانی و شادی روحشون و ارامششون سلام و صلوات میفرستم.

✈️اگر شما هم مامان هلیکوپتری (کنترولگر)هستید این پست رو حتما بخونید

مامان هلیکوپتری والدی هست که به شدت درگیر زندگی فرزندانش هست ، مدام نگران آنهاست و سعی می کنند در همه تصمیمات فرزندان دخالت کنند ، به همین خاطر هست که بهشون هلیکوپتری گفته میشه یعنی همیشه مثل یک هلیکوپتر بالای سر چیزی میچرخه و هر اتفاق کوچکی رو زیر نظر داره .

❌این روش فرزندپروری چه تاثیرات منفی ای داره؟

▪︎کاهش اعتماد به نفس در فرزند: فرزندان این والدین ممکن است احساس کنند که به اندازه کافی خوب نیستند و همیشه به کمک دیگران نیاز دارند.

▪︎مشکل در تصمیم‌گیری: آن‌ها ممکن است در تصمیم‌گیری مستقل دچار مشکل شوند.

▪︎مشکل در برقراری روابط: ممکن است در روابط اجتماعی با دیگران مشکل داشته باشند.

▪︎استرس و اضطراب: این نوع تربیت می‌تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در فرزند شود.

✅حالا باید چه کار بکنید ؟

▪︎تعادل برقرار کنید: بین حمایت و استقلال فرزند تعادل برقرار کنید.

▪︎به فرزندتان اعتماد کنید: به توانایی‌های فرزندتان اعتماد کنید و اجازه دهید خودش تجربه کند.

▪︎به فرزندتان فرصت اشتباه کردن بدهید: اشتباه کردن بخشی از یادگیری است.

▪︎به فرزندتان استقلال بدهید: به تدریج مسئولیت‌های بیشتری را به فرزندتان بسپارید.

▪︎با فرزندتان صحبت کنید: درباره احساسات و نگرانی‌های خود با فرزندتان صحبت کنید.

این متن رو دختر دومی برام تو واتساپ فرستاده بعد که خوندم صداش زدم جواب میده بله مامان هلی کوپتری

آخه دخترم زندگی خیلی کوتاه‌تر از اونه که آزمون خطا بشه اونم توی کشور ما که قوانین یا فسیل شده باقی می‌مانند یا دم دقیقه عوض میشن .آخه چی بگم من به این فرشته های شیطون خونه ام.

خدایا خودت هوای همه بچه ها رو داشته باش،و حواست بهشون باشه

من تصمیم گرفتم مرخصی های ذخیره شده رو بگیرم تا یه کم انرژی رفته ام برگرده برای منی که هیچ وقت در طی سالهای کاری نخواستم پیشرفت خاصی داشته باشم یعنی فکر میکردم ته ته یه پیشرفت شغلی تو اداره و مجموعه ما به هیچ دردسریش،نمی ارزید چون باید پا بزاری روی اصولت و...خلاصه کم کم از مسئولیت های پرطرفدار فاصله گرفتم و شدم یه کارمند ساده و این اخریها دیگه نخودی بودم.واسه همین برا مرخصی گرفتن دردسر زیادی ندارم هر چند با توجه به انواع مشکلات جسمی می تونم استعلاجی بگیرم اما فعلا دارم با وضعیت موجود می‌سازم.میخوام بگم الان یه خانوم خونه دارم که سعی میکنم صبح نخوابم اول هال واشپزخونه رو تمیز میکنم و بعد میرم سراغ ناهار و با اینکه باید هر نیم ساعت از درد کمر دراز بکشم اما این روتین رو فعلا دوست دارم.پارسال خیلی اذیت شدم مدت زیادی تو خونه بودم و حس مزخرف مفید نبودن داغونم کرده بود اما الان بهترم تا الان که دلم اصلا برا کار تنگ نمیشه یعنی از محیط کار فراری هستم و دارم به ته مانده انرژیم فکر میکنم که باید مدیریتش،کنم.

امروز که داشتم یکی از کابینت‌ها رو مرتب میکردم با دیدن سرویس ۳۶نفره و قابلمه های بزرگ به این فکر میکردم چطوری با ۳تا بچه قد ونیمقد واسه ۶۰نفر به تنهایی غذا می پختم و در حالیکه کل هفته هم سرکار بودم و امکانات آشپزی خونمون هم زیاد نبود اون همه انرژی از کجا می اومد؟ الان اصلا توان پذیرایی ساده هم ندارم فکر کن الان زنگ در حیاط بزنند دعا میکنم مهمون نباشه خیلی شرم آوره .نه اینکه مهمون دوست نداشته باشم نهههه توان پذیرایی ندارم.شاید یه دلیلش اینه که از کودکی تا همین اواخر مشغول مهمونی دادن و دورهمی بودیم و دیگه باطریم خالی شده ، راستی یادتونه چقدر دورهمی داشتیم بعد رفتن بابا دورهمی هامون خیلی خیلی کم شده و همون کمش هم مزه نمیده و ما هنوز هم برا از دست دادن ها بیشتر غصه میخوریم تا لذت بردن از بودنها .

زندگی خیلی غافلگیر کننده هست دیشب موقع اذان دعا میکردم خدایا کمکم کن که به آنچه دوست دارم به موقع برسم و تا اون موقع بهم یاد بده صبور باشم و توان بده که محکم و با اراده به هدفم برسم و مرا محتاج به غیر از خودت نکن که تو قادر مطلقی.

برای رسیدن به یه هدف نیاز به کمک دارم اما از بس کمک بقیه رو رد کردم که شدم عین اون موقعها که بچه بودم موقع شام قهر میکردم چند بار ازم می خواستند برم شام بخورم و من لج میکردم بعدش تو دلم خدا خدا میکردم یه بار دیگه ازم بخوان ولی اتفاق نمی افتاد و گرسنه تا صبح میخوابیدم

دقیقا الان همین حال رو دارم .توکل بر خدا میدونم تهش میشه اما باید برنامه ریزیم رو بیشتر کنم و البته سختی پیش روم زیاده اما من تونستم قبلا برسم الان هم میشه خدا بزرگه.

بابا امیر بهم سر نمیزنید نگرانتونم .داداش هم احتمالا سرشون خیلی شلوغه .

دخترای مجازی نازنینم دوستتون دارم هوای هم رو داشته باشید من خاله همه تون هستم و باهام راحت باشید.

دیشب اینقد خوابهای درهم برهم دیدم که بهشون فکر میکنم سرسام میگیرم انگار کل زندگیم و ماجراهاش توی یه خواب کوتاه خلاصه شده بود.

رابطه ام با خدا کمرنگ شده باید برم بهش بچسبم غیر از خدا هیچکی تحمل اخلاق من رو نداره .والله همه خسته میشن ازم خداییش،هم خودمون از بعضی اخلاقای خودم متنفرم.

مامانم هم ازم دلگیره رفتم شیراز بهش نگفتم و انگار دوست داشته ببرمش جدیدا خیلی زودرنج تر شده و یه لجبازی خاصی داره حاضر نیست با ما جایی بیاد ولی گله و شکایت هم میکنه خیلی رنجور شده و نحیف آخ دلم تنگ شد عصر برم ببینمش.

برا دختر مجازی جدیدم دعا می کنید؟

واسه اون آرزو وهدفم که فقط ۶۰درصد شرایطش رو دارم اونم به سختی میشه انرژی بفرستید؟

دوستتون دارم در پناه حق باشید.