مامان فرشته های شیطون

امشب شب آرزوهاست و من چه فراموشکارم که خیلی از چیزهایی که دارم آرزوهای دیروزم بوده اما امشب با خدا قرار گذاشته ام یادداشت کنم هرچه میخواهم تا بعدها یادم بماند ان چه بدست اورده ام روزی ارزویم بوده و قدرشناس باشم

خدایا آنچه بین من وتوست و فقط تو میدانی ومن پس اگر به صلاحمان هست براورده کن و اگر نیست راضی ام کن که دست بردارم از انچه بدست نیاوردنش آزارم میدهد.

چقدر دلم میخواد من رو در آغوش بگیری و تمام وجودم رو پر از نور وبرکت وشادی و زیبایی کنی .و آرووممم کنی آنگاه که جز تو پناهی ندارم تو که باشی مرحم تمام رنج هایم میشوی وگرنه حس میکنم رهایم کرده ای رهایم نکن یا حبیب من لا حبیب له

دوباره نبوده ام بود ونبودم هم سودی نداره ها به قول شاعر

ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام زما ونی نشان خواهد بود

زین پیش نبودیم ونبد هیچ خلل زین پس که نباشبم همان خواهد بود

چهارشنبه هفته قبل مرخصی گرفتم برای تجدید قوا چون واقعا برای روز پنجشنبه برام توان نمی موند و اصلا هم نمیخواستم شب برم دورهمی چون دیر برگشتن و خوابیدن انرژی برام نمیزاره اما خوب باز دلم برا همسر سوخت گناه داشت تنها رفتن رو دوست نداره و اصرار هم نکرد اما من با یک وعده به دختر بزرگه که فردا عصر ببرمش شهر مجاور دوستش رو ببینه و در عوض اون برام دو بسته میگو تمیز کنه 😅 یه قول از همسر که برا ناهار فردا کمکم کنند راهی روستا شدیم اونا رفتن والیبال اما من داستانی داشتم با بچه ها عادتشون دادم بریم کنار دریا واقعا در دورهمی ما مو قع والیبال ومافیا به بچه هایی که اول نوجوونی هستند یه کم بی توجهی میشه نه اونقدر بزرگن که با بزرگترها باشن نه اونقدر کوچیک که سرخوشانه بدو بدو کنند روحیه شون خیلی حساسه آقا من مجبور شدم سه بار هر دفعه با یک گروه برم کنار دریا من که لذت میبرم اما توان جسمی نداشتم.

موقع برگشتن ما زودتر از بقیه برگشتیم باابا و مامان هم با ما اومدن تا اونها رو رسوندیم و کارهاشون کردیم نزدیک یک شد صبح هم سریع قلیه میگو و برنج اماده کردم ساعت ۸قابلمه بدست رفتم خونه بابا

خیلی حال نداشت همون لحظه یه دوست قدیمی اش که هفته ای یه بار میاذ وارد شد و بابام که صبح ساعت ۵داداش کوچیکه اومده بود بهش صبحونه داده بود و داروهاش وچای وقلیونش هم اماده کرده بود باز گلایه میکرد هیچکی نیست ازمن مراقبت کنه🤣🤣🤣🤣🤣دوستش گفت توان نداری اونا که نمیتونن توان بهت تزریق کنند 😅😅درد داشت بدخلق بود منم بهش یه استامینوفن ۵۰۰دادم بعد یکساعت بچه خوبی شد🥰 و رفتم به مامان هم صبحونه دادم به زور لقمه میگرفتم میدادم دستش چون ناهار از قبل اماده کرده بودم اذیت نشدم و رفتم سبزی تازه هم گرفتم و همسر همون موقع که من رو رسوند رفت ماموریت و تا عصر برنگشت.

منم دختر دومی و سومی امتحان داشتن با همکاری داداش کوچیکه اونها رو برکردوند خونه بعد زنگ زدم به کوچیکه گفتم کاش ناهار بیاین اینحا بابابزرگ مرتب میپرسه دخترات نمیان؟ کوچیکه گفت باشه من میام ولی ابجی بزرگه خوابه گفتم ازش بپرسید اگه اومد بیاین واگه نیومد و شما دوست داشنید بیاین گفت باشه گفتم بگم دایی بیاد گفتن نه خودمون پیاده میایم و بعد نیم ساعت رفتم سر خیابون دیدم از دور سه تایی دارند میان از خوشحالی ذوق کردم و نگاهم رو به آسمون کردم گفتم خدایا دخترانم رو خوشبخت وعاقبت بخیر کن مواظبشون باش هواشون داشته باش به آرزوهاشون برسونشون . بعد در اغوش گرفتمشون و ناهار که خواستیم بخوریم سه تا وروجک داداشها با هم اومدن و برکت سفره مون شدن و بعد هم ذاداش کوچیکه اومد ناهار بخوره پسر کوچیکش شیشه نوشابه دستش بود به داداش گفت بشکونم گفت نه واون هم شکوند داداش عصبانی شد دمپایی پرت کردپسرش جاخالی داد خورد به پسر عموش😅😅اونم گریون رفت خونشون وهرکاری کردیم راضی نشد وده دقیقه بعد دوباره مامانش زنگ زد گفت بهونه گرفته میخواد دوباره بیاد😅😅😅😅عاشق بچه هام ودلهای پاکشون و قهر وآشتی هاشون🥰🥰🥰 دیگه منم چای وقلیون عصر رو اماده کردم ساعت دو ونیم خسته اومدم خونه یکم دراز کشیدم تا همسر برگشت وراهی شدیم سد ساعت ۵دختر دومی هم سر کلاس بود اونم برداشتبم رفتیم و دختر دومی ت‌و مااشین در حال حرکت لباساش رو تعویض کرد و کلی سوژه خنده بود بعد هم دختر بزرگه رفت کافه پیش دوستش کوچیکه هم رفت خونه دوستش که امسال از هم حدا شدن و صدای جیغ وویغ بغل کردنشون کوچه رو پرکرد.

من و دومی رفتیم باهم تو سطح شهر و از فرصت استفاده کردیم و رفتیم براش یه لباس که دوست داشت وخیلژ هم خوش قیمت بود گرفت و بعد هم برگشتیم خونه و باقیمونده قلیه میگو و پلو رو من و دختر بزرگه خوردیم .

جمعه اتاق خواب رو بخاطر دوتا رو بالشی جدید کاملا مرتب کردم خیای وقت بود اتاق خواب رو اینطور مرتب نکرده بودم و باز اینقد از خودم کار کشیدم که شنبه ویکشنبه در حد رفتن اداره با اعمال شاقه سپری شد.

اداره رفتن رو دوست دارم اما برمیگردم اذیتم .دنبال یه راهی میگردم که بی خیال مدیریت نادرست وواکنش آنی خودم به کارهایی که به واحد من ربطی ندازه بشم چون واقعا روحم ازرده میشه اذیت میشم و حس میکنم طبیعی نیستم یعنی سالهاست که این مشکل من رو زجر میده چرا نمیتونم مثل بفیه سکوت کنم یعنی طرف که بهش ظلم میشه ساکته من کاسه داغ تر از آش.

تو رو خدا راهی دارین بگید خیلی اذیتم .

امروز هم جلسه بود و حرفها و خیلی سعی کردم دخالت نکنم اما واقعا اذیت شدم اما خیلی خیلی بهتر خودم رو مدیریت کردم .

انرژیم رو به اتمامه و خودم حدس میزنم نهایت یک ماه دیگه دووم بیارم و شاید دیگه باید خودم رو بدست تیغ جراحی و عمل گردن وکمر بسپرم و قید کار بیرون رو بزنم.این رو وقتی مطمئن تر سدم مه دیروز جلسه بازنشسته ها بود اما انگار اونها هرگز در این اداره ۳۰سال جان نکنده اند همکارم گفت پارسال با دوستش باهم بازنشست شده اند او کارمند تامین بوده و سنوات ومرخصی اش شده ۱میلیارد که همان ماه به او داده اند با حقوق ماهی ۶۰و همکار ما هنوز سنوات احتمالا ۳۰۰یا ۴۰۰اش رو نگرفته و با حقوق ۱۴تومن زحمات ۳۰ساله اشان با نبردن پذیرایی در جلسه کاملا جبران شده بود .اخ دلم پره از مسئولانی که فکر میکنند یه پذیرایی مسخره که یک چایی و بیسکویت هم نیست بیت المال هست و بدتر از اون بودجه که بهشون نمیدن دنبالش هم نیستند در حالیکه استانهای جنوبی کیف پول کل کشور هستند ازماست که برماست.

چقدر نبوده ام .حالا بودنم مگر چه گلی به سر خواننده هایم میزند 😅حالا یکیتون نگفتین من نیستم وافعا که 😂😂

شنبه نوبت دکتر دختر کوچیکه بود دختر داداشم هم با خودمون بردیم بره خوتبگاه ناهار از خونه پختم دیگه واقعا نمیشه از بیرون غذا گرفت هزینه ها سربه فلک زده رفتیم دکنر و بعد یه پارک زیبا کنار دریا ناهار خوردیم و بعد دانشجومون رو رسوندیم خوابگاه وسایلش کمی زیاد بود تا داخل محوطه بردم و دیدن بچه گربه تپلو همانا و خداحافطی هول هولکی از دختر داداش همان .بچه گربه رو گرفتم بردم بیرون به دخترم نشون بدم دوتا دانشجو با دیدن گربه جیغ زدن و دختر کوچیکه نیومد از ماشین پایین بچه گربه هم دید از غذا خبری نیست برگشت توی خوابگاه منم توی نگهبانی دستم رو شستم و اومدم نشستم تو ماشین به کار بدم فکر کردم😒 من گربه ها رو دوست داشتم از بچگی اما جرات دست زدن نداشتم تا اینکه میدبدم دختر کوچیکه راحت گربه ها رو تو خیابون لمس میکنه ترسم ریخت.اما دیگه به گربه و خصوصا سگ غذا نمیدم علتش رو تو یه پست دیگه مینویسم مفصله

وقتی ساعت ۷رسیدیم شهرمون دخترکوچیکه رو رسوندیم خونه چون دوستهای دختر دومی خونمون بودن برا راحتیشون با خستگی رفتیم خونه بابا و یه یک ساعتی موندیم و برگشتیم.

روز یکشنبه رفتیم اداره و بلافاصله رفتیم یه اداره که برا روز زن مسابقه دارت برگزار میشد من فقط،رفتم که بقیه رو ببینم چون دارت هم نمیتونم بازی کنم بخاطر گردن و ضعف بینایی ولی جمع خوبی بود صبحونه املت بود واش که من املت خوردم خیلی خوشمزه بود .دستشون درد نکنه.مسئول برنامه هم دختر عموم بود که خودش املت رو اورده بود.

روز دوشنبه با همکاران اتاق ۲۰متریمون رو که ۳نفره هستیم به پیشنهاد من و همکاری دوستان تغییر دکور دادیم و نتیجه عالی شد و هم پشت میز من یه مکان دنج برا دراز کشیدن با حفظ حریم درست شد هم یه جای زیبا با گلدونهای موجود اتاق با انرژی مثبت فراوووون🥰🥰🥰

روز سه شنبه خواب موندم اول گفتم دیگه نمیرم یه لحظه یادم اومد جلسه دارم در عرض ۵دقیقه اماده شدم و با یه ساعت پاس ساعتی کارم رو شروع کردم کمی کارها بهتر پیش رفت و عصر که رسیدم خونه ناهار دختر خوشگل پز رو خوردم وخوابیدم بعد اذان بیدارشدم با یه حال بد .

نمازخوندم همسر اومد رفتم خونه بابا ولی بابا خواب بود یه ساعتی نشستم بلند شدیم با همسر رفتیم برا دخترا ساندویچی که سفارش داده بودن بگیریم همسر کنار یه نمایشگاه ایستاد گفت بریم از این پارچه نمگیرها بگیریم که رفتیم و کنارش دوتا روبالشتی نخی با گلهای قشنگ از یه آقای مسن بسیار دوست داشتنی گرفتیم و برگشتیم خونه تا رسیدم رو بالشی ها رو عوض کردم انرژیشون جاری شد و حالم بهتر شد اما جیزی که اذیتم میکرد پژمردگی دختر بزرگم هست نمیدونم چکار کنم که شاداب باشه اولین گل زندگی ما دختر پر انرژی که اینقد در بچگی خوش زبون بود زبانزد بود و سالها توی مدرسه مجری بود وفعال پس ذاتا درونگرا نبوده کاش همکاری کنه با کمک هم به روزهای اوجش برگرده انشاالله من دوست دارم شاد باشه و از لحظاتش لذت ببره همین.

خدای مهربونم اون وام اداره که اسمم در نیومد اون وامی که داداشم قول داده بود هم پرید لطف کن از خزائن لایتناهی خودت یه قرض الحسنه جور کن من قرضم رو بدم هر چند اصلا فشاری از طرف قرض دهنده نیست اما من معذبم .خدای قشنگم همه چی رو به خودت میسپرم😘😘😘

روی تخت دراز کشیده ام از اولین مهره گردنم تا اخرین استخوان انگشتهایم درد مبهم و بی حسی ناخوشایندی آزارم میدهد اما زورشون بهم نمیرسه که متقاعدم کنند برم بیمارستان حوصله اش ندارم دوش اب گرم و روغن ماساژ بسیار خوشبویی که اخیرا بدستم رسیده کمی درد را قابل تحمل تر میکند .

ذهنم پر از فکراست درهم وبرهم روح غرغرویم نا ارام.چه میشد اطرافیانم با کاری که منطقی تر هست کنار می آمدند و بیخودی جبهه نمیگرفتند .چکار میتوونم بکنم هیچ باخودم در جنگ وجدالم

کارهای اداره رو به سختی انجام میدهم یا روحم کم میاورد یا جسمم راحت میتوانم بهانه بیاورم اما نمیتوانم اون حس مغید بودن برام خیلی مهمه .وسیله ای در واحدم هست که بعلت نظارت نادرست و عدم مشاوره در حال نابودیست تعمیرش صد میلیون هست و وسایل مصرفیش بعدها اداره را به چالش میکشاند اما اگر درست شود و جای درست بکار رود میتوانم در روستاهای محروم خدمات برنامه ریزی شده ارائه بدهیم و باری از دوش مردم برداشته میشود اما خوب هر که می گوید سری که درد نمیکند دستمال نمی بندن اعتبار نیست دارم تلاش میکنم خیر پیدا کنم دارم تلاش میکنم خدمت را هدفمند کنم دارم تلاش میکنم خدمت بدست مستحقش برسد نه مثل ان بسته های معیشتی خیریه نزدیکانم به فردی که توی اینستا پول مش موها و لباسهای برندش از حقوق چند ماه من بیشتر بود .طرح های خوبی در مناطق محروم هست اما تک تک ما که اجرا کننده ایم کارهایمان را درست انجام نمی دهیم.و اینجاست که هی درجا میزنیم و به همه بد وبیراه میگیم اما سوزنی به خودمان نمیزنیم. یا ان دوستم که همیشه از مدیریت و از نواقصات می نالید الان امده ام تا توی اتاقش چقدر لوازم مصرفی انبار شده که تاریخ همه شان گذشته بود وسایل گرانی که چند ماه بوده دربه در بقیه لازم داشته اند و من با دل خون تحویل دادم تا امحا شود.تنها کاری که میکنم اینکه وسایلی که پزشک درخواست داده و بعد هم اعلام کرد طرحم تمام شده و روی دست مسئول خرید مانده را چک کنم تا تاریخ انقضایش نرود ومسئول خرید بی حوصله میگوید نمیخواد حتما تاریخ دارن و من مصرانه تا اخرین قلم را چک میکنم وبرخی فقط ۴ماه مهلت دارند و هنوز پزشک حایگزین هم نیامده تا چشم برهم بزنم ۴ماه تمام است وجالب انکه قیمت ۳برابر زده میگم چرا ؟ چون تنها جاییست به ما نسیه می دهند وخدا میدونه پولش رو کی باید بدهیم.

درددل زیادست .

دیروز نوبت من بود برم خانه پدر قبلش میروم مراسم ختم جوانی که خودخواسته رفته و میفهمم کار خوبی ودرامد خوبی داشته و فقط ۳شب نمیتونسته بخوابه و اختلال روحی داشته و دکتر هم میبرند اما دارو میدهد و میگوید مواظبش باشبد و چند لحظه غفلت وختم ماجرا

نمیتوانم قضاوت کنم چون کل ماجرا رو نمیدونم اما در فکرم کاش بستری شده بود تا مرحله حاد اختلال گذشته بود ببخشید امروز اینقدر تلخم

دیروز از ساعت ۹خانه پدر کار کردم و کارهایشان ظاهرا ساده هست اما تا غروب با شرمندگی شیفت را به خواهرم که بنده خدا امده بود حالش بهتر شود سر بزند سپردم امدم خانه و انقدر خسته بودم که حال نداشتم که کیکی که برای روز مادر گرفته بودند را حتی ببینم خدا خیر بدهد دختر بزرگم را که طول هفته اشپزی میکند و باری از دوشم برمیدارد

برادرم برای روز مادر برای مامانم ۴تا النکو خریده علی رغم انکه مادر انقدر نحیف شده اما النگوها چقدر بدستش می ایند برق شادی در چشمهای مادر میدرخشد برادرم النگوها را در دست چپش کرده میگوید رویم نشده بگم النگو دردست راست باید باشد😅با بدبختی النگوها را به زورکرم و دستکش از دستش در میارم اما انقدر این دستها کار کرده اند که همیشه فکر میکنم این دستهای ۷۰ساله حتما ۶۶سال سابقه کار در مشاغل سخت را دارند از بس زحمت کشیده اند استخوانها سخت شده اند و فقط پوست است واستخوان دستهایش را کرم میزنم با دستکش نایلونی میپوشانم در عرض ۱۵دقیقه چقدر رنگ دستها زیباتر میشود با کمک برادر که سر میزند النگوها را به سختی با زور مایع دستشویی در دست راستش میکنیم اما با وجود درد شدید ذوق دارد می خندد مادرم زنانه هایش و نازهایش را در بین سالهای پر از سختی و‌مرارت جا گذاشته اما ماهی را هر وقت از اب بگیری تازه است.

صبح سر راه میروم وانگشتری را که داداش همه را تقریبا یک شکل برای خواهرانش گرفته اندازه میکنم بخشیدن و سخاوت به پول نیست چون در کودکی هم بسیار با سخاوت بود اما من نبودم.الهی خانه دلش آباد روزگارش خوش فرزندانش خوشبخت و همسرش لحظه لخظه اش پر از حس خوب وارامش وشادی باشد.

دوستان مهربانم ممنونم که برایم وقت گذاشتید سرفرصت بهتون سر میزنم الهی نگاه خدا گرمابخش زندگیتان باشد.

کارهای اداره ام تو هم قفل شده پیش نمیره

کارهای خونه هم همینطور

مامانم علی رغم مراقبتهای زیاد روز به روز رنجورتر میشه میترسم ببرمش برای بررسی بیشتر و از همینی که هست بدتر بشه😟 یه جلسه بردمش فیزیو تراپی خیلی خیلی اذیت شد و انگار درد و‌ناتوانیش بیشتر شد.

دمغم پر از انرژی منفی ام صبح با همسر رفتیم کنار دریا صبحونه خوردیم شاید حالم عوض بشه اما مثل مسکن کوتاه مدته

خدام رو گم کردم باز

دوست ندارم تو اداره زیاد صحبت کنم اما نمیتونم خودم رو کنترل کنم

برام انرژی مثبت بفرستید اداره وام نوشته اما یه عالمه متقاضی داره و این یعنی شانس میاد پایین ببینم چی میشه هر چی خیره

سالهاست به هر چی خیره دلخوشم چاره ای دیگه نیست روزتون پر از نگاه خدا منم پیش خدای خوبتون یاد کنید ❤️

اینقدر شلوغم که حد نداره اداره کل انرژی ذخیره ام رو خورد افتادم دوباره به گردن درد و درد شدید دست و بی حسی پاها

کارم رو خیلی دوست دارم اما خوب پیش نمیره کاریه که عملکردم وابسته به عملکرد بقیه هست و تنهایی انگار روی تردمیل میدووم دارم سعی میکنم تاثیر مثبت بزارم اما با نیروهای بالادستی به مشکل برمیخورم اونهایی که میخوان خودشون رو بکشونن بالا اما برای نشون دادن خودشون بیشتر از زور و‌جبر کمک میگیرن تا از انگیزه واشتیاق

امروز باطری خالی کردم داشتم از فشار روحی له میشدم مرخصی ساعتی گرفتم برگشتم خونه با کمک دختر کوچیکه که بنده خدا از امتحان برگشته بود و بی نهایت خسته بود کوکو پختم خودم قورمه سبزی از دیروز مونده خوردم بعد به دختر کوچیکه گفتم بیا بریم بخوابیم اب نبات هل دار گذاشتم و خوابم برد اما توی خوب هم انگار تو اداره بودم بیدار شدم گردنم داشت نصف میشد بی حوصله بودم رفتم دوش گرفتم یه ذره بهتر شدم خواستم برم خونه بابا توان نداشتم بعد دختر بزرگه دل درد داشت اعصاب هم نداشت دختر وسطی اذیتش میکرد شوخی میکرد اما اون مودش اونقدر پایین بود که عصبی شد منم حالم بدتر بود همسر برگشت به دختر بزرگم گفتم بیا بریم بیرون حالمون بهترشه در کمال ناباوری گفت باشه سریع اماده شد سریعترین حالت ممکن با همسر رفتیم یه مسیر گفتم رفت کنار گلفروشی گفتم توقف کنه به دخترم گفتم بیا پایین اومد رفتیم گفتم یه دسته گل داوودی انتخاب کن یه دسته گل سفید زیبا انتخاب کرد کمی حال جفتمون بهترشد بعد رفتیم کنار ساحل ده دقیقه با هم پیاده روی کردیم همسر تو الاچیق موند و تلفن کاری داشت و حالمون خیلی بهتر بود سر راه رفتم داروهای خودم ومادرم رو گرفتم و بعد اومدیم داروها رو سرراه دادم برگشتیم خونه حال جفتمون بهتر بود دخترم یه گلدون سفید بلند رو پر از آب کرد و گلهای داوودی رو گذاشت داخلشون انرژی مثبتش تو خونه جاری شد من کمی هنوز گرفته ام اما حال دخترم خیلی بهتر شد خدا رو هزار بار شکر.

❤❤❤

یادتونه تو‌مهرماه یه پست گذاشتم از یه همکار گله مند بودم که بهش کلی آموزش داده بودم کلی حامیش بودم هر جا شد ازش دفاع کردم اما دوبار از دستش قلبم شکست خوب وقتی برگشتم با همه عین قبل بودم غیر از اون ازش دلگیر بودم فقط یه سلام وعلیک وخوش وبش عادی داشتم بعد سیستم قبلیم رو داده بودن به اون من ناراخت نبودم چون اصلا وسایل کار برا شخص خاصی نیست من سالهاست تعصبی روی وسایل ندارم فقط چند تا فایل داشتم خوب مجبور شدم برم ببینمش البته اون به بچه ها گفته بود شاید خانم فلانی ناراحته سیستمش من برداشتم خلاصه رفتم اتاقش و در عرض چند دقیقه همه چی یادم رفت برام از مشکلاتش گفت از سختی هاش بیماریهاش و ...خدا رو شکر همه جیز از قلبم پر کشید و صاف صاف شد.سبک بال اومدم طبقه بالا امروز یه جلسه داشتیم از ۸صبح تا ۳بعداز ظهر با همه مدیران استانی و من طبق ترک عادت موجب مرض هست هر جا لازم بود دفاع کردم و جفت پا میپریدم توی صحبت مدیر کل ها😂بعدا بهشون گفتم من مامان اداره هستم و نمیتونم از بجه هام دفاع نکنم در جایی که رییس و معاونها و بقیه صداشون در نمیومد 🤣🤣🤣خلاصه میدونم نمیتونم این اخلاق به من چه رو در خودم تقویت کنم ناخود آگاهم چیزی که درست نیست رو نمی پذیره تازه خودم رو خیلی کنترل کردم .😅😅

بعد اومدم خونه سردرد داشتم خوابم نمیبرد پاشدم دوش گرفتم به همسر گفتم بیا من رو ببر بیرون به زور بلندش کردم رفتیم کنار ساحل دور بزنیم همسر توقف کرد گفتم یعنی پیاده شم گفت اره بریم روی نیمکتها تقریبا ۱۰ماهی بود نرفته بودیم بشبنیم کنار دریا گفتم مانتوم بلند نیست گفت اشکال نداره من عادت دارم لباسهام خیلی بلند باشه رفتیم کنار دریا روی نیمکت ننشستم روی پله ها یک قدمی دریای زیبا وقشنگ و پرجذبه این نعمت بی بدیل الهی ۱۰دقیقه نشستیم و با صدای اذان بلند شدیم همژر رفت مسجد من رفتم خونه بابا داروهاشون دادم مامانم رو بوسیدم یه چیز جالب بگم قبلا نمیتونستم مامانم رو ببوسم ولی بابام رو راحت رو پاش میخوابیدم در حالیکه مامانم خیلی خوش برخوردتر از بابام بود نمیدونم چی مانع بود که نمیتونستم خیلی خودمونی باشم اما الان هستم بغلش می کنم پیشونیش رو میبوسم و لذت میبرم و خدا رو شکر میکنم مادر زحمتکش و رنجدیده من لایق یک زندگی ارووم و شاهانه بوددحداقل چند سال و الان با کمک هم تنهاش نمیزاریم خیلی حالش بهتره فراموشیش کمتره اضطرابش کمه صورتش خوشگل تره برامون سخته مراقبت کردن اما ارزشش رو داره حتما یه جایی خدا بهمون نگاه میکنه زندگی همین لحظه هاست لحظه هاتون پر از عشق و نگاه ونور خداوند😘😘😘

کار جدید یه عالمه چالش داره اما برام جالبه ازش نمیترسم و مرتب میخونم و یاد میگیرم که سریع کارها بیفته رو روال میدونم نباید انتظار داشته باشم سریع بیفتم رو غلتک اما سعی خودم رو میکنم.

خلاصه دیروز برگشتم لهههه بودما اما لذت بخش بود خوابیدم تا اذون مغرب بعد رفتم به بابا ومامان سر زدم و سوپ خوشمزه ای که دختر بزرکه برام پخته بود براشون بردم و بعد همسر زنگ زد گفت بیا دم در داریم با دخترا میایم دنبالت خوب منم سریع اومدم بعد همینجوری تو ذهنم داشتم کارها رو ردیف میکردم بجه ها گفتن نم نم بارون بود گفتیم بیایم دنبالت حالت عوض شه من یه لحظه گفتم کو بارون بچه ها خندیدند گفتند خسته نباشی😂بعله بارون ریزی می اومد و شیشه جلو ماشین رو پر از نی نی قطره کرده بود ومن غافل بودم اخ ذوق کردما ❤️❤️❤️چقدر حالم خوب شد بجه ها من رو میفهمن چقدر برام لذت داشت اومدیم خونه اونها با هله هوله سرگرم شدند منم رفتم سراغ کتاب مغازه خودکشی که گفته بودم بچه ها از نمایشگاه کتاب برام بیارن ودوباره صدای بارون من رو به حیاط کشوند یه لحظه حس کردم چیزی زیر یه بلوک سیمانی تکون خورد دختر بزرگه صبح بهم گفت بنظرم ماره اونجاست من دقت کردم دیدم یه موش کوچولوی کوگولی ناز هست همسر قدا زدم اونم با موبایل دید بعد جالب بود موش کوچولو کله اش رو از بلوک در میاورد خیلی باحال بود دخترا رو صدا زدم کلی قربون صدقه اش میرفتن😅😅😅خلاصه خواستم بیرونش کنم بچه ها گفتن کوچولوه مامان نداره گتاه داره اخرش رفتم براش نون بربری هم اوردم خدا کنه که خودش بره ونیاد تو اتاقا اینم از خانواده خل وچل ما 😂😂😂😂 بعد خوابم برد و تا صبح خوابهای مسخره دیدم عین فیلم خجالت نکش فقط نقش اولش خواهر بزرگه بود وای صبح یادم میومد میخندیدم

صبح دیر بیدار شده بودیم ولی به موقع رسیدیم بعد به همکار گفتم میای بریم پشت بوم اداره گفت بریم رفتیم چقدر زیبا بود درختها دریا کوه ابرها ۵دقیقه هوای خنک کمیاب در جنوب رو به معنای واقعی نفس کشیدیم وریه هامون پر از انرژی صبحگاهی شد اومدیم و مشغول کار شدیم ظهر هم دختر بزرگه برامون میرزاقاسمی با مخلوط بادمجون و کدو سبز پخته بود که عالی بود ماشاالله به دستپختش بعد دیگه نخوابیدم رفتیم بیرون با همسر بعد خونه بابا اونحا دیدم چند تا لبو تو یخجال در حال پلاسیدن بودند پوست کندم و با شکر پختم و به خورد مامان وبابا دادم و با بچه ها منچ بازی کردم اول شدم البته جر زنی هم کردم 😂😂😂توی شش اوردن 🤭🤭🤭با اومدن بقیه خواهران منم برگشتم خونه و یه کم از کارهای ناهار فردا رو انجام دادم .با دوستهای مجازی چت کردم و کمی سراغ دخترا رفتم که کمی تا قسمتی به دوستهای مجازی حساس هستند 😅😅😅 و الان با تنی خسته و روحی ارام شما رو به خدای مهربون و بزرگ میسپارم

از دور صدای اذان می آید دارم فکر میکنم خدای من با خدای بقبه فرق دارد؟خدای شما چه شکلی هست؟ شما هم وقتی از همه جا می برید سراغشو میگیرین؟ یا اینقدر قدرشناسید که همیشه یه گوشه ذهنتون هست و سعی می کنید همه جا به یادش باشید. اصلا با خدا چطوری حرف میزنید؟ اصلا به یاد خدا بودن واسه مون ضرر داره؟خدای بچگیتون با خدای الانتون فرق داره؟شما هم با خداتون دعوا می کنید بعد پشیمون میشید میرید تو بغلش خودتون رو جا میدید؟🥰میخوام بگم خدا جون من بنده ناسپاسم اما تو خدای خوب منی یه جاهایی که نفهمیدم یواشکی دستم رو گرفتی اما من چی؟؟من شرمنده ام که نتونستم بخاطر رضای تو از چیزی بگذرم از یه حرف تند از یه خشم آنی از شکستن دلی با زبانم حالا میخواد هر کی باشه خواسته یا ناخواسته به هر حال میخوام بگم خدا جون من تو رو گم کردم تو دستم رو محکم بگیر من از بودن با تو ضرر نمیکنم تو خوب مطلقی ❤️❤️

قدیما که خیلی تحت فشار روانی بودم بعد از کلی اشک ریختن قران رو باز میکردم چند تا مورد برام قابل توجه بود و خدا شاهده بدون اغراق شاید نباید بگم اما مینویسم:

وقتی از همه نا امید میشدم و پناه میبردم به خدا همیشه این ایه میومد

مثل شما مثل کسانیست که در طوفان و دریا به یاد خداهستند وقتی به ساحل ارامش رسیدن ما رو از یاد میبرند😭

وقتی واسه یه حقی که حالا درست وغلط ناحق شد این آیه اومد اونها رو به حال خود بگذار مبادا تو خودت را در سطح انها پایین بیاوری

وقتی دختر سومی رو باردار شدم در حالیکه در شرایط بسیار بد روحی واقتصادی بودیم واز طرفی دختر دومی هنوز دوسالش نبود وما حتی ماشین هم نداشتیم و برای نگهداری دختر دومی هم دچار مشکلات زیاد بودیم وبیماریهای پی درپی اون تنم رو رنجور ساخته بود لحظه ای که اژ شر هوای نفس وفکرهای نامیمون به خدا پناه اوردم و این ایه اومد که از ترس فقر وتنگدستی فرزندان خود را .....😭😭😭😭 و قلبم ارووم شد والان برای داشتنش چقدر خدا رو شاکرم چقدر این هدیه خدا دلنشین هست اصلا با تمام وجود برایم بوی خدا رو میده با تمام چالش های اختلاف نسلها وجودش به زندگیم برکت داده هدیه خاص خدا ❤️

خدایا ممنونتم در لحظه های بحرانی به دادم رسیدی خدایا من میدانم دوباره راه رو گم میکنم دوباره اشتباه میکنم دوباره خطا میکنم دوباره کم میارم اما تو خدای خوب و دوست داشتنی من هستی تو مرا با همه بدیهایی که فقط خودم وخودت باخبریم قبول داری پس پناه همیشگی من و همه دوستان و عزیزان و هرکه تو را میخواند یا نمیخواند باش❤️

پی نوشت : این مطلب رو همزمان با اذان صبح نوشتم اما نت قطع شد الان ارسال شد

هنوز کامل خوب نشدم عجب ویروس سمجی هست ول کن نیست از طرفی ایندفعه دست کم گرفتمش خدا میدونه فقط با ادولت کلد واستامینوفن بیروو حداقل سرپا بودم ولی توی خونه از بدن درد و گلودرد امان نداشتم از این اب نبلت مکیدنی اوکالیپتوس از داروخونه گرفتم مقدار مجازش روزانه به نظرم یکی بود من توی یه ۲۴ساعت ۹تاش مصرف کردم از بس گلو دردم عجیب غریبه چاره اش همیشه استفاده مرتب از غرغره جوشونده غلیظ پوست اناره اما حوصله نداشتم یکی دوبار استفاده کردم و تنبلیم شد .هر کی ظاهرم رو ببینه اصلا به مغزش خطور نمیکنه یه ذره درد داشته باشم😅😅😅

بگذریم برای دور همی شب یلدا پیامک اومد نفری فلان تومن واریز کنید برا دور همی مرفهین بی درد😂😂😂سریع واریز کردن ما کارمندا اون اواخر خلاصه دوتا دخترا که لباس از قبل داشتن میموند وسطی که دل خون میکنه من رو تا بیاد خرید کلا در قید وبند نیست و چون میدونم خودم همینطور بودم والان چقدر پشیمونم به سختی کشوندمش بیرون بالاخره یه لباس گرفت و خیالم راحت شد که توی یکساعت لباس رو گرفته و منم از یه بارونی خوشم اومد که سالها دلم میخواستش کمی تنگ بود اما دلم میخواستش گرفتمش به امید اینکه اگه فقط نیم کیلو وزن کم کنم کاملا سایزم میشه

خلاصه پولش هم ندادم😅آشناست طرف هر چند من اصلا اهل نسیه خریدن نیستم و با واریز حقوق پولش رد میکنم خوب حداقل بابت لباس دخترها که دغدغه ای عظیم در این روزگار غریب است خیالم راحت شد😂😂حالا این دخترا کلا دورهمی نمیان ها اما واسه شب یلدا یدفعه پایه شدن با اینکه امروز امتحان داشتن😅😅😅هدف خالی کردن جیب ما بود که حاصل شد اما خدا وکیلی قدردانشون هستم چون بسیار عاقلانه و رعایت حال وضعیت اقتصادی ما رو می کنند و بیشتر به اصرار من خرید میکنند .به غیر کوچیکه که باید به زور جمعش کنم از فروشگاه بیارمش بیرون ولی خداییش اونم نسبت به بقیه همسن وسالهاش خیلی ملاحظه کاره خدا رو هزاران بار شکربرای داشتنشون❤️

بالاخره شب یلدا رسید و رفتیم و دورهمی بود و بنده با یکعدد پتوی گوگولی فقط خوابیده بودم و چند تا عکس هم از سفره پربرکت یلدایی گرفتیم و چون گوشیهامون کیفیت عکس گرفتنش خوب نبود خدا میدونه اصلا کی عکس ما گرفت و باید در اون قوم تاتار کجا عکسامون پیدا کنیم دخترا هم اصلا اهل عکس گرفتن نیستن و به زور من اومدن بعد هم بالاخره بعد از سالیان متمادی تونستیم یه عکس از همه خواهر برادرها با پدر ومادر بگیریم که از خیل عکسها فقط یدونه اش هست که نه چشم کسی بسته هست نه دهان کسی باز😂😂😂😂بازم خدا رو شکر😂

شب خوبی بود خدا رو هزار بار شکر بعدا متوجه شدیم که هزینه های احیل و کیک رو دوتا داداش دیگه متقبل شدند کیک خونگی بسیار خوشمزه بود که نباید میخوردم ولی خوردم و تا صبح سرفه کردم که حقم بود والله

شام هم ساندویج مرغ خوشمزه اماده کرده بودند و سعی هم کردند که همه چیز منظم ومرتب برگزار بشه که بنظر من عالی بود یه سری مسابقه وایبال ومافیا و....بود بعد پانتومیم گروه خانوما واقایون که همیشه با همه جر زنی های اقایون خانوما برنده میشن واییییی چقدر هم براشون مهمه و اگه دستشون برسه تقلب هم میکنند😅😅😅اینم تلافی باشه برا برد همیشگیشون از خانمها در والیبال که باعث شدن کلا تیم خانمها منحل بشه.

خدایا هزاران بار شکر برای دورهمی ها برای لذت بردن از چیزهایی که شاید برای بقیه لذت بخش نباشه اون حجم هیاهوی بچه ها داد زدنها در مافیا ودلخوریهای که توی بازیها پیش میاد اما من از دور میخندم شاید چون قبلا من هم زیادی حرص های مسخره ای خوردم و الکی دنیا رو به کام خودم وبقبه تلخ میکردم خدایا ممنونتم و‌کمکم من به حای سر فرو بردن برای عیبهای بقیه مشغول رفع نواقصات خودم باشم .

یلدای همه تون مبارک دورهمی هاتون همه ساله با ارامش وسلامتی وبرکت انشاالله